Nedir Yani?

Bu blog, bir kader ortaklığıdır. Bu blogun bir ayağı Londra'daysa, diğer ayağı İzmir'dedir. Bu blogun yüreğinin bir yanı İstanbul'da atıyorsa, yüreğinin diğer yanı Kiel'de atıyordur. Bu blog Kibariye'yi benimsediği kadar, Oxford'da da okumuştur. Bu blog "Gamzedeyim Deva Bulamam" şarkısını söylediği kadar, Karşıyaka için Mehter'i de söylemiştir.

Bu bloga adam olmaz da dediler, bu blogu disipline de verdiler ama bu blogu başkan da seçtiler. Bu blogu Hamburg'ta bara almadılar, bu bloga kızlar yüz vermediler, bu bloga İstanbul'da iş vermediler. Bu yüzden bu blog, biraz Çiçek Abbas'tır, biraz Yedi Bela Hüsnü'dür, biraz Şaban Erkök'tür ama en çok Türk Sanat Müziği aşkı ile Şakayla Karışık Sadri Alışık'tır.

Bu blog göçtür, gurbettir, sıladır, spordur, aşktır ve elbet yaşamdır.

3.01.2011

Bir Gelenektir yaa Yılbaşları


Bir gelenektir yaa yılbaşları. Noel gibi kutlarız, merry christmas deriz hatta. Atlarız arabamıza otobandan basar gideriz Çeşme'mize. Sol şeritler bizimdir hep, önümüzdeki Paliolara, Accentlere selektörün kralını yaparız, 120'yle gitmesinler na hadlerine. Ilıca, Alaçatı bizimdir hep. Evlerimizde demlenir, şişelerimizi açarız. Ellerimizde telefonlar, fotoğraf makinaları, arada yudum yudum rakılar vodkalar. Sokaklarımıza çıkarız yazın parmak arası terlikle gezdiğimiz. Her yer izdiham halindedir, yine gelmiş dışardan yabancılar... Bu sefer elimizde şarap kadehleri, çalkalar yuvarlar içeriz. puromuz, Djarum Blacklerimizle mis gibi kokuturuz etrafı. Salsa, bachata yapar ısınırız parke taşların üstünde. Türkiye'nin geri kalanıyla bi izdihamımız aynıdır bi de geri sayımımız. Avrupa'da yaşadıklarımız gibi olmuyor maalesef, illa arkadaki bizi ittirir biz öndekini... Önce biz girsek yeni yıla daha iyi olur ama neyse sonuçta en batıdaki yerdeyiz. Sabahlara kadar eğlenceye devam ederiz sokakta, evde... Ertesi gün kalkar eşofmanlarımızı, botlarımızı giyer kahvaltıya kaçarız. herkes ordadır zaten, kalite kokar mekanlar. Kahvaltısı kesmeyenler Şevki'de alır soluğu. Ardından kahvemizi içeriz Marina'da. Keseriz birbirimizi, biliriz birbirimizi, hepimiz her zaman ordayız sonuçta... Rahat insanlarız biz, İzmir'de bekleyen işimiz olmamasına rağmen akşama doğru dönüş yoluna çıkarız, işimiz olsa da farketmez bekletiriz biz. Ama otobanımızda basarız her türlü, herhalde yani yoksa niye aldık 2000-3000 motor otomobilleri? Eve gelir fotoğraflarımıza bakarız yataklarımızda o tatlı yorgunluğu üstümüzden atarken. İnternet işlerimizi hallederiz, günlük, klasik... Ya hemen program yapar atarız kendimizi sokağa ya da dün gece çok içmiş çok dansetmişizdir dinlenmeye koyarız kendimizi. Sonuçta bir yılbaşı daha geride kalmıştır, nası girdiysek yeni seneye bellidir bütün sene yine orda olacağızdır. Bir gelenektir yaa bizim için yılbaşları, hayatımızın vazgeçilmezlerindendir.

Hiç yorum yok: